بهبهانه نمایش فراتر از انتظار آسیاییها در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۲۲۶۳۶
جام جهانی ۲۰۲۲ قطر برای ما تمام شد، در حد انتظار و نه چیزی کمتر و نه چیزی بیشتر اما اتفاقات آن باید چراغ راه آینده ما باشد، آیندهای که نزدیک است، خیلی نزدیک.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایران اکونومیست، مرحله گروهی جام جهانی 2022 تمام شد. برای ما تقریباً قابل پیشبینی، برای رقبای نزدیکمان، همین تیمهای آسیایی که سال آینده باید با آنها برای قهرمانی آسیا بجنگیم و دو سال بعد برای راهیابی به جام جهانی؛ فراتر از انتظار.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
استرالیا که ششمین تیم آسیایی حاضر در جام جهانی بود با چهار گل خورده و سه گل زده که ماحصل دو پیروزی و یک باخت بود، برای دومین بار به مرحله حذفی جام جهانی رسید، اتفاقی بزرگ و البته قابل تأمل برای ما که این بار هم به جمع 16 تیم برتر جام جهانی نرسیدیم، بماند. استرالیا صعود کرد، بالاتر از دانمارک، حدود 24 ساعت قبل از آنکه ژاپن صدرنشین گروه مرگ شود. در گروهی که اسپانیا، آلمان، کاستاریکا و ژاپن بودند، دو تیم آخر محکوم به مرگ بودند، اما آخری که از قضا همقارهای ماست، بهعنوان صدرنشین صعود کرد و آلمان را به خانه فرستاد. ژاپن در بازی اول آلمان را 2 بر یک برد و با وجود باخت یک بر صفر به کاستاریکا، سناریوی بازی اول را در بازی سوم برای اسپانیا تکرار کرد. برتری 2 بر یک مقابل اسپانیا، شاگردان هاجیمه مورییاسو را صدرنشین گروه مرگ کرد و دومین تیم آسیایی راهیافته به مرحله بعدی جام جهانی.
ژاپن که صعود کرد، آن هم از گروه مرگ تازه فهمیدیم میشد از گروهی که حتی صدرنشینش هم صلابت همیشگی را نداشت، صعود کنیم، اما نکردیم، بماند. مرحله گروهی جام جهانی برای آسیاییها تلخ شروع شد (شکست 2 بر صفر قطر مقابل اکوادور در افتتاحیه)، اما شیرین تمام شد، شیرین مثل «هوآنگنام پنگ» کُرهای. کره بازیهای مرحله گروهی را با تساوی بدون گل مقابل مدعی دوم گروهش، اروگوئه آغاز کرد، اما در ادامه به غنا باخت آن هم در یک بازی جذاب و تماشایی. یک مسابقه بدون ترس، مثل بازی آخرش مقابل پرتغال که باید به آن یک پسوند «جادویی» هم افزود. با گل دقیقه 1+90 هوانگ هی چان کره، پرتغال را برد و شد تیم دوم گروه H، بالاتر از اروگوئه که بهخاطر گل زده کمتر حذف شد. کره هم شد سومین تیم آسیایی حاضر در مرحله حذفی جام جهانی، همگروه ما در مرحله انتخابی جام جهانی سری بین سرهای جام جهانی درآورد اما ما...، بماند.
بین تیمهای آسیایی سرنوشت عربستان نزدیک به ما بود، اما این حکایت، حکایتِ «میان ماه من تا ماه گردون، تفاوت از زمین تا آسمان است» را به ذهن متبادر میکند. عربستان هم مثل ما با سه امتیاز حذف شد، اما با تفاضل گل 2ـ نه 3ـ، نه با شکست سنگین مقابل مدعی نخست گروه. برای عربستان که در طول جام درگیر مصدومیت ستارههایی چون یاسر الشهرانی، سلمان فرج و... شد، بهغیر از نیمه دوم ضعیف مقابل مکزیک و تا حدودی نیمه اول دیدار مقابل آرژانتین، نمیتوان نمایشی از یک تیم ضعیف را بهخاطر آورد. آنها بهواقع سرافکنده از جام وداع نکردند. ما هم سرافکنده نبودیم اما نمایشی ضعیفتر از رقبا، تیمهای همقارهمان داشتیم، البته غیر از قطر که ظاهراً فقط میزبان بود، اما آداب میهمانی در جام جهانی را نمیدانست و با سه شکست حذف شد از گروهی که هلند و سنگال اول و دومش شدند و به مرحله بعد رسیدند.
اگر کلاهمان را قاضی کنیم، غیر از بازی با ولز نمایشی در خور تحسین از تیم ملی ندیدیم. بازی اول که کابوس بود و تماشای دوبارهاش سوهان اعصاب. بازی دوم نقطه عطف ما در جام جهانی بود که با گلهای دقایق تلفشده آن را بردیم، با یک شوت از راه دور از بازیکنی که زبده به این کار نیست و دیگری با فرصتطلبی دفاعی که میل دروازه حریف را کرده بود، حریفی که 10نفره بود و اتفاقاً شاهمهرهاش را هم از دست داده بود. ما بردیم، خوب هم بردیم تا امیدوار باشیم، تا جام جهانی برای ما شیرین شود، تا جام جهانی، واقعاً جام جهانی شود، تا نزدیک صعود هم رفتیم اما باز هم صعود نکردیم، چرا؟ بماند.
آن چیزی که ما مقابل آمریکا ارائه کردیم برای صعود کافی نبود، انگار یهچیزی کم داشت، چی؟ بماند. الآن وقتش نیست، اما میان سرودهای حماسی ژاپنی، ترانههای شاد استرالیاییها و شادی موبایلی کرهایها یک صدایی بلند دیگری هم از قطر بلند شد که فرکانسش انگار فقط برای گوش ما بود، صدایی بلند و البته آشنا، «زنگ خطر». زنگ خطر به صدا درآمده است، صدا را بشنوید، شنوندهها میتوانند مسئولان وزارت ورزش باشند، مدیران فدراسیون باشند، باشگاهها باشند، بازیکنان باشند یا اصلاً ما (رسانههای جمعی) باشیم، بشنوید صدا را، بشنویم صدا را.
عملکردمان در جام جهانی در حد انتظار بود، نه کمتر و نه بیشتر، میشد بهتر هم باشد، که بررسی آن بماند برای آینده نزدیک، اما باید بهتر باشیم، بهتر از قبل، بهتر از چیزی که در قطر بودیم. آسیاییها که در جام جهانی 2022 بعد از اروپاییها بهترین عملکرد را داشتند، دیگر پای ما نمیمانند، آیا نباید برای تقابل با ژاپنی که اسپانیا و آلمان را برده است، کرهای که با شکست پرتغال صعود کرده و به اروگوئه نباخته است، استرالیایی که دانمارک و تونس را برده و عربستانی که با شکست آرژانتین شگفتیسازی کرده است، طرحی نو در انداخت؟ بازیهای مرحله گروهی جام جهانی را باید با نگاهی دیگر برانداز کرد و بازیهای آن را سبک و سنگین. روزهای سختی در انتظار ماست، حواسمان باشد، حواستان باشد؛ به جام ملتهای آسیا که قرار است دی ماه سال آینده باز هم در قطر برگزار شود.
+
منبع: خبرگزاری تسنیممنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: جام جهانی مرحله گروهی آسیایی ها برای ما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۲۲۶۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گفتوگوی ویژه با مردی که افغانستان را راهی جام جهانی کرد
به گزارش ورزش سه، برای آن که دریبایم او چه دستاوردهایی را برای ورزش افغانستان به ارمغان آورده، کافیست به خوشحالی بیحدوحصر مردم این کشور در مرز و بوم خود و خیلیهای دیگر از آنها در ایران و گیتی پهناور خیره شویم که چگونه سرمست صعود تیم ملی فوتسال افغانستان به جام جهانی هستند. سه سال از ورودش به فوتسال افغانستان سپری شده. او وارد شده و قواعد فوتسال آسیا را به هم ریخته. از یک سو ناقوسها را برای پایان انحصار فوتسال ایران در آسیا به صدا در آورد و در سوی دیگر ثروتمندان با مربیان بزرگ و نامی را پشتسر گذاشت. آندرو پالازا مربی سابق بارسلونا و عربستان را و همچنین ویتنام با دیگو جوستوزی مربی قهرمان جهان را پشت خود دید. آنها در حسرت راهیابی به جام جهانی آه میکشیدند و مرتضایی با شاگردانش آواز میخواندند.
مجید مرتضایی، رویکرد بازیکن یابی را متحول ساخت و علم نوین فوتسال را به بازیکنان افغانستان گره زد. در عین حال او بود که بازیکنان افغانستانی با استعداد را کشف و روانه میدان کرد. او بود که کشور همسایه را برای اولین بار راهی جام ملتهای آسیا کرد و در نخستین دوره حضورشان با بلندپروازی و جاهطلبی، با غیرممکن را ممکن کردن، به رویاهای جام جهانی تحقق بخشید.
خبرنگار ورزش سه به سراغ مربی تاریخساز رفته و گفتوگویی خواندنی را با او داشته است. مردی که خیلی از تابو ها را در ورزش افغانستان خُرد کرده و تاثیر عمیقی را بر ورزش این کشور گذاشته است.
در ادامه مصاحبه با مجید مرتضایی را خواهید خواند؛
*آقای مرتضایی، اولینها حسی دارد وصف نشدنی. از حالوروز خودتان و بازیکنان افغانستان پس از صعود به جام جهانی بگویید؛
شاید سه ماه پیش از آغاز جام ملتهای آسیا به بازیکنان و مردان جنگجویم میگفتم که ما به جام جهانی صعود خواهیم کرد، کمتر باور نمیکردند. اما هر چه جلوتر میرفتیم، بارقههای نور امید را زنده میکردیم و این باور در درونشان و پوست و استخوان آنها حس میشد. خوشبختانه و بسیار خوشحالم به عنوان یک ایرانی موجب شادی یک ملت شدیم و آنها به یکی از آرزوهای خود دست پیدا کردند و شایستگی آن را هم داشتند.
* با این صعود، شما و بازیکنان افغانستان، مردم این کشور را در سراسر جهان به وجد آوردید. این روزها باور کردنی هست؟
برای بنده، این حجم از شادی پیرامون صعود به جام جهانی جالب و غیر قابل وصف بود. بیشک تماشای چنین صحنههای زیبایی بغض را به همراه خواهد داشت. هم برای من و هم تمامی اعضای تیم ملی افغانستان. بازی که تمام شده بود با ذوق به بازیکنان گفتم، باورتان میشود که رفتیم جام جهانی؟
*بلندپروازی و جاهطلبی افغانستان در جام جهانی ادامه خواهد داشت؟
آن چیزی که بنده دائما از بازیکنانم خواستهام، زیادهخواهی و سیر نشدن از پیروزی هستش و همیشه باید به موفقیت چنگ بزنند. شک نکنید نگاه ما به جام جهانی، صعود از مرحله گروهی هستش. ما در آسیا نشان دادهایم که از قدرت و پتانسیل خوبی برخورداریم. امیدوارم با تلاشهای بیوقفه اعضای خانواده تیم ملی افغانستان با یک شگفتی در جام جهانی تاریخسازی کنیم
* پیش از آغاز جام ملتهای آسیا و حضور در میادین مسابقات، قهرمانی را تصور میکردید؟
حقیقتا با حضور تیم ملی فوتسال ایران به قهرمانی فکر نمیکردیم. اما اگر مسیر ما به ایران در مراحل گروهی نمیخورد و در مراحل حذفی بدشانس نبودیم و البته با دقتتر عمل میکردیم، بنا به ضعف برخی از تیمهای بزرگ قاره، قاطعانه میگویم که میتوانستیم یک پای فینال باشیم.
*دلایل شکست تیم ملی افغانستان به رغم نمایش بسیار خوب، برابر ایران چه بود ؟
تیم ملی ایران، تیم قدرتمندی است. شاید اگر بازیکنانم با ترس کمتری مقابل تیم ملی ایران به میدان میرفتند به مراتب نمایش بهتری را از خود نشان میدادند. جالب است بدانید که تواناییهای فردی بازیکنان افغانستان با کمی تفاوت شبیه به همتایان خود در ایران بازی میکردند. به هر حال، بازی برابر ایران بسیار سخت و فشرده است. ما این موضوع را میدانستیم.
*قرارداد شما، با تیم ملی افغانستان تا چه مدت ادامه خواهد داشت؟
بنده با تیم ملی فوتسال افغانستان تا پایان سال 2024 قرارداد دارم و پس از آن باید دید شرایط چگونه پیش میرود و چه اتفاقاتی رخ خواهد داد.